عنوان اول قرار بود «pomodoro یا چگونه کمتر گشاد باشیم؟» باشه، ولی چندتا دلیل باعث شد این کار رو انجام ندم! اول اینکه مرز «من ِ در این وبلاگ» با من برام روشن نیست، اینجا جزئی از رسمی بودن من‌ه یا محاوره‌ای بودن من؟ دوم اینکه بحث فراتر از گشادی‌ه، این پست یه تکنیک مدیریت زمان‌ه و احتمالا به درد تنگ‌ها هم میخوره! این شد که ترجیح دادم به جای اون کلمه، هر کی هر چی میخواد بذاره.

ایده‌ی اصلی تکنیک مدیریت زمان Pomodoro از این دوتا گزاره میاد: الف) «هر چیزی که کران بالا نداشته باشه، یحتمل کار رو به کران پایین میرسونه.» و ب) «اگه سر میز غذا، لقمه‌ها رو به صورت مناسب، کوچک برداری، شاید ابتدا تصور کنی سرعت خوردنت پایین‌ه، ولی در نهایت بیشتر میتونی بخوری!». با استفاده از این دوتا ایده، زمان رو اینطور مدیریت می‌کنیم: «من نباید برای انجام کاری، تصور کنم که به اندازه‌ی کاملا کافی زمان دارم، پس کارهام رو به جای اینکه در طول x ساعت متمادی انجام بدم، در طول y زیربازه‌ی z دقیقه‌ای از x انجام میدم.». فارسی ِ خودمونیش اینکه «به جای دو ساعت پشت سر هم کار کردن، کارهام رو در ۴تا ۲۵ دقیقه انجام میدم.».

چنتا مثال:
  • من موقعی که میخوام درس بخونم، تا حدود ده دقیقه خیلی خوب میخونم، یعنی فهم‌م از درس به صورت غیرخطی بالاست، از اون به بعد، به صورت غیرخطی دیگه نمی‌فهمم و میزنم تو جاده‌ی فکر و خیال و معشوقه به کام :دی برای حل این مشکل pomodoro نسبتا کمکم کرد. من بیست و پنج دقیقه درس میخونم و ۵ دقیقه استراحت میکنم، یا نوتیفیکیشن‌های گوشیم رو چک میکنم، لیوان چایی برا خودم می‌ریزم، توییت میکنم، «آآآآ فارسی نمیاد، کافی دیرینک میکنم» :دی و از این قبیل کارا.
  • من وقتی که میرم تو یکی از شبکه‌های اجتماعی مثل فیس‌بوک، اینستاگرام، توییتر و اینا، دیگه بیرون اومدنم با خداست، اونقدر وقت می‌گذرونم که تا چند ساعت خوراک فحش برا خودم درست میکنم. با این تکینک ۲۵ دقیقه میرم میچرخم و در صورت نیاز ۲۵ دقیقه تمدید میکنم! :دی.
  • من در نوشتن این پست، دارم از این تکنیک استفاده میکنم، به جای اینکه در حین نوشتن پست، یه تب توییتر باز داشته باشم و در همون حال تو وایبر با دوستم کرسی‌شعر تفت بدم، قرار گذاشتم که در این دوره‌ی ۲۵ دقیقه‌ای تمرکزم، بنویسم و پست رو تا یه جایی برسونم، بعد از اون ۵ دقیقه برم هر کار میخوام انجام بدم. الان من در دوره‌ی دوم ۲۵ دقیقه‌ای برای این پُستم و به نظرم پیشرفت کار هم خوب بوده.

خب فکر کنم تکنیک کامل روشن‌ه، به هر حال الگوریتم اینه:

  1. یک زمان‌سنج ۲۵ دقیقه‌ای بذار.
  2. روی کارت تمرکز کن.
  3. اگه فکرت خواست فرار کنه، به محض اینکه فهمیدی بهش یادآوری کن که در ۲۵ دقیقه‌ی تمرکزتی.
  4. اگه ۲۵ دقیقه تونستی متمرکز باشی، به خودت ۵ دقیقه استراحت جایزه بده.
  5. اگه دو ساعت از انجام کار تموم شد، میتونی به جای ۵ دقیقه، ۱۵ دقیقه استراحت کنی.
  6. اگه ۲۵ دقیقه تمرکزت به هر دلیل از هم پاشید، به خودت بگو که در ۲۵ دقیقه‌ی بعدی جبران میکنی.
  7. به ۱ برو.

اگه احساس میکنین جزئیات بیشتری رو نیاز دارین بدونین، این پیوند رو چک کنین.

چنتا ابزار: این تکنیک یه خوبیش اینه که ابزارهای آماده‌ای براش هست که شما رو در اجراش کمک میکنه. کافیه متناسب با تلفن همراه‌تون، تو اینترنت سرچ کنید. من دیشب تو پلی‌استور گوگل گشتم و هر چی ابزار با اسم pomodoro بود نصب کردم. قرار دارم تو pomodoroی بعدی مربوط به این پست، همه‌شون رو تست کنم و ابزاری که خودم استفاده میکنم + ۲تا ابزار دیگه رو معرفی کنم.


  1. Pomodroido: این ابزاری‌ه که خودم ازش استفاده میکنم. بعد از انجام دادن تنظیمات احتمالی در اولین استفاده در صورت نیاز -مثل اینکه طول دوره‌ها چقدر باشه، آهنگ هشدار پایان دوره چی باشه، زمان استراحت بین‌ش چقدر باشه و الخ- برای هر شروع روی دکمه‌ی Start تپ میکنی و متمرکز میشی تا آهنگ به صدا دربیاد. خیلی ساده. این ابزار رو میشه از اینجا نصب کرد.

  2. ClearFocus: این ابزار امکانات جالبی داره. مثلا شما میتونید تنظیم‌ش کنید که در حین دوره‌ی تمرکز، اینترنت‌تون رو قطع کنه و گوشی رو هم بذاره روی حالت بی‌صدا. از بخش آمارش هم میتونید پیشرفت روزانه، هفتگی و ماهانه‌ی خودتون رو روی نمودار ببینید. البته این برنامه برای ادامه‌ی حیاتش درون خودش تبلیغات نشون میده که به نظر خیلی مهم نمیاد. در پلی‌استور، این ابزار در اینجا قرار داره.

  3. Caynax time managment: این یه ابزار کامل و عالی‌ه! در اون میشه کارهایی رو که باید انجام شه رو تعریف کرد، میزان دوره‌های زمانی و دوره‌ی استراحت رو برا اونا مشخص کرد و در نهایت تعداد تکرار رو براشون تعیین کرد. برای مثال برای یک مادر که میخواد کارتون دیدن بچه‌ش رو کنترل کنه، این ابزار اینطور به کار میاد که دوره‌های ۳۵ دقیقه‌ای برای فیلم دیدن تعریف میکنه، بین‌شون ۵ دقیقه استراحت میذاره و میگه ۳ دوره هم میخواد باشه، در نهایت برای این تنظیمی که تعریف کرده، یه آهنگ هشدار اختصاص میده و گوشیش رو میذاره کنار تلویزیون و از کودکش میخواد که به هشدارها توجه کنه. در اینجا میشه این نرم‌افزار رو برای نصب یافت.


بروزرسانی (۴ آذر ۹۳): برای استفاده از این تکنیک، داخل اوبونتو، میشه از Pomodoro Indicator استفاده کرد. برای نصب، دستورات زیر رو در ترمینال وارد کنید:

$ sudo add-apt-repository ppa:atareao/atareao
$ sudo apt-get update
$ sudo apt-get install pomodoro-indicator

و یه عکس از محیط برنامه:


سوال‌های پرتکرار:

  • س. من اینو نصب کردم، ولی همچنان به هیچکدوم از کارام نمیرسم و وقتم تلف میشه. نرم‌افزارش خرابه؟
    ج. بر خلاف تصور عمومی، آدما بالذات گشادن، اونایی که می‌بینی گشاد نیستن، تونستن عادت گشادبودن‌شون رو تغییر بدن، دونستن این نکته به نظر کافیه برای ایجاد انگیزه‌ی تغییر، هوم؟.
    بذار یه دفه با هم چرخه‌ی ایجاد یه عادت رو مرور کنیم: سرنخ - روتین - پاداش. در اینجا شما با زدن دکمه‌ی Start شروع به تمرکز و تلاش می‌کنین، تا با شنیدن آهنگ پایانی دوره، احساس خوبی بهتون دست بده. با استمرار و تکرار این فرآیند در یک دوره‌ی بلند، مثلا یک ماه، این فرآیند براتون تبدیل به یک عادت میشه و در نتیجه برای ساماندهی کارهاتون به این شیوه، انرژی خیلی کمتری نسبت به ابتدای کار مصرف می‌کنید. فلذا در جواب به نظر میشه اینو گفت که روزای اول همه اینطوریم، کم‌کم، کم‌کم، خوب‌تر میشیم.

  • س. الان تو خودت کامل خوب شدی؟
    ج. ۱۰۰٪ من خوب بودم! :دی ولی خب نه! من بعضی روزا هست که حوصله‌ی خودم‌م ندارم، از عمد وقتم رو تلف میکنم، حتی همین الان که این پست رو می‌نوشتم، دختر داداشم اومد و با زبان اَ اَ، اِ، اُ بهم حالی کرد که بغلش کنم و بریم تو خونه بچرخیم و دوره‌ی تمرکزم رو بهم زد. اما نسبت به گذشته‌ی خودم که مقایسه میکنم، کاملا بهبود تدریجی در این مورد رو احساس میکنم، شاید خوب‌تر نشده باشم، ولی مطمئنا بدتر نشدم.

  • س. آقا خدا کنه آدم بخواد کاری رو انجام بده، دیگه این سوسول‌بازیا رو نداره.
    ج. بله خب، اینم حرفیه.

  • س. آقا شب امتحانی چه حرفایی میزنی!
    ج. مریض بعدی.
پ.ن ۱. عکس عنوان رو از اینجا برداشتم.
پ.ن ۲. این هم برای تأملات فلسفی هفته‌ی پیش رو:
باب‌اسفنجی: در چه روزی هستیم؟
پاتریک: امروز!
باب‌اسفنجی: اوه! روز مورد علاقه‌م!