که چی؟
بعضی وقت‌ها نیاز میشه که از کلاسی که استفاده میکنیم، در حال اجرا، فقط یه نمونه داشته باشیم. برای مثال:- در حال نوشتن برنامه‌ای هستیم که در اون در چند جای برنامه با پایگاه داده ارتباط برقرار میکنیم. در اینجا به جای اینکه هر بار که خواستیم با پایگاه داده ارتباط داشته باشیم، یک نمونه از کلاس پایگاه داده ایجاد کنیم، خوبه که یک نمونه ایجاد کنیم و هر بار از همون استفاده کنیم، اینطور در منابع صرفه‌جویی زیادی میشه.
- در حال نوشتن برنامه‌ی جهان خلقت هستیم. در اینجا موقع نوشتن کلاس مربوط به خدا، باید توجه کنیم که اگه در آن واحد، دو نمونه از کلاس خدا ایجاد شه، ممکن‌ه که هر کدوم از خداها روی کل برنامه تاثیر بذارن و آشفتگی به وجود بیاد. اینجا باید دقت کنیم که از روی کلاس خدا، در صورت نیاز، فقط یک نمونه باید داشته باشیم.
- در حال نوشتن برنامه‌ای هستیم که در آن، برنامه چند زبانه‌ست. یعنی با توجه به تنظیمات کاربر، ممکن‌ه که محیط برنامه فارسی باشه و یا انگلیسی. در اینجا به جای اینکه هر بار که نیاز شد، فایل زبان رو باز کنیم و رشته‌های مرتبط با زبان رو بخونیم و قسمت مورد نیاز رو جدا کنیم، میشه یک نمونه از کلاس مربوط به زبان ایجاد کرد و هر بار از همون برای گرفتن ترجمه‌ها استفاده کرد.
- در حال نوشتن بازی ای هستیم که قراره زندگی واقعی رو شبیه‌سازی کنه و اون رو میخوایم برای تست به زوج‌های جوان بدیم. اینجا باید دقت کنیم که برای هر فرد، فقط یک نمونه از کلاس همسر باید ساخته شه و اگه این مورد رو رعایت نکنیم، ممکن‌ه در زندگی واقعی اون زوج، باعث یه طلاق شیم :دی.
در این نوشته، قرار بر اون‌ه که ببینیم چطور میشه اینطور کلاسی رو داشت :).
